Licenciado en Filoloxía Galego-Portuguesa por a Universidá de Santiago, é profesor de Lingua e literatura. Iniciouse como poeta vinculado al Colectivo Poético Serán Vencello. Foi un dos fundadores del proxecto editorial Letras de Cal. Como sociolingüista, foi cofundador da Cooperativa Tagen Ata, Lingua e Comunicación. Algús dos sous textos foron traducidos al ruso, checo, croata, bretón, sardo, catalán, asturiano e agora tamén á variante galago-portuguesa del galego de Asturias.
Fixo a campaña prá Univigo “Busco amante galego-falante”, lema que popularizou nun tema rock el grupo musical Sacha na Horta. Un dos sous versos, “Eu nunca serei yo”, foi transformado en tema punk por el cantautor O Leo i Arremecághona.
´É el creador del primeiro xogo de rol en galego, publicado polo Concello de Santiago e a Asociación Socio-Pedagóxica Galega.
Nos últimos tempos tuvo ligado de forma mui importante ás plataformas Nunca Máis e Burla Negra.
Tamén é domador de pulgas nel Circo de Pulgas Carruselo, máis conocido como Galiza Pulgas Circus.
Pra saber máis sobre el e a súa obra.
Qué guapas as primeiras palabras
Qué guapas as primeiras palabras
que pronuncias nesta lingua.
Son únicas,
nunca as pronunciarás igual
que al principio.
Son fráxiles, inseguras,
como os primeiros pasos
dúa crianza que sabe que vei caer
e erguerse.
É tan guapo equivocarse.
Aprender é así, emocionante.
Inda que ás veces tamén dol
e teis problemas, enemigos, soledá.
Comenzar a falar a nosa lingua
non é úa cousa doutro mundo
e al mesmo tempo
cambia a túa vida.
É curioso.
As primeiras veces que falas
son admirables.
Vas con cuidado,
a ver se non rompes nada sen querer,
un fonema, úa palabra.
Moves a lingua
como nunca fixeras antes,
como se aprendeses a bailar
coas palabras
con medo a pisarlas sen querer.
E afinas el ouguido
pra intentar entender os sons
que salen das cordas vocales
nun código secreto.
Ás veces acabas aprendendo al lado del mar,
outras, con daquén na cama,
se teis sorte…
É tan fermoso ouguirte
como ouguir un pardal
aprendendo a cantar nel nío.
Condo comenzas a falarla,
na lingua
sempre é primavera.
É tan guapa úa persoa
que aprende a falar cualquer idioma!
Como se comenzase a prender un llume
un día de frío.
Tal vez aprendes a falar a nosa lingua
porque é necesario nel traballo
ou porque queres fer parte del poblo
ou pra fer xusticia
ou por amor
ou porque sí,
ou por que non?
Non podemos explicalo todo.
Tú sabes que
el primeiro pronome ben colocado
tein tanto mérito
como un Poema de Rosalía.
E que a túa primeira conversa
nel supermercado val tanto
como o Sempre en Galiza.
E continúas pouco a pouco
decindo ola,
un quilo de patacas del país,
Queres vir al cine?
Quérote.
E un día, de sopetón, dáste conta
de que xa tá.
Xa tá!
Pra algúa xente é imposible.
Non me sal.
Pra outra é máis difícil que falar latín.
Prá maioría é fácil aprender.
Depende…
Depende del tipo de persoa que queiras ser.
É mui guapo ouguirte
aprender a falar el noso idioma.
Condo comenzas a falar galego
na lingua
sempre é primavera.
Poema recitado nel recital de poesía del 24 de xuño del 2023 na Casa da Cultura -Lekuona Fabrica- de Errenteria. Recitan el profesor Xosé Estévez -en galego- e el poeta de Oiartzun, Antton Kazabo -en euskera-.
Pingback: Temos regalos – Axuntar.eu