Colleita de opiniois. Fer camín

Pídenme que escriba sobre el galego de Asturias, e piden-me que lo faiga, non polos meus conocementos lingüísticos, senón pola mía militancia política na reivindicación lingüística. Úa militancia da que dende posturas islacionistas fun cambiando hacia posturas reintegracionistas. Se ben é verdá que a sociedá asturiana e a sociedá eonaviega (del Eo-Navia, as Asturias de fala galega) non evolucionan os sous discutros nen al mesmo ritmo que eu nin na mesma dirección, necesariamente.

A sociedá del Eo-Navia non asume que fala galego. Non lo asume porque teme que eso supoña renunciar á súa identidá asturiana (e muitas veces el galeguismo lingüístico e político axudou a fomentar este medo). Eso dificulta a difusión del reintegracionismo nel conxunto da nosa lingua (galego-portuguesa), razón pola que eu normalmente uso a norma da MDGA (úa vez descartada a norma da ALLA e a filosofía que conleva). A partir daí el que diga a ciencia importa pouco a niveles de normalización. E non podemos esperar que as Administraciois asuman un papel protagonista na normalización e na normativización da lingua (eso sería normal nun país onde el autoodio non fose tan patente). A iniciativa ten que tomala a sociedá civil comprometida. El galeguismo ten un interés normal na lingua común, e el asturianismo ten un interés normal en que as linguas de Asturias se normalicen. E eso namais pode traducirse núa colaboración en un mutuo conocemento entre as dúas comunidades e os dous movimentos dende el respecto e a irmandá, sen victimismos nen paternalismos.

A pregunta é se seremos quen a felo ou non. Eu teño úas esperanzas moderadas, pero esperanzas, al fin, e estou disposto a traballar nese camín e sei ben que como eu hai muitos dispostos a andalo, así que adelantre.