A federación Derecho a Morir Dignamente foi fundada en 1984 baxo el nome Asociación Derecho a Morir Dignamente– DMD. El 13 de decembre de 1984 inscribiuse nel Ministerio del Interior de España coel número 57889, legalizando un movemento ciudadano de respecto á libertá del individuo al final da súa vida.
Legalidá del suicidio asistido nel mundo
Suicidio medicamente asistido legal (azul oscuro) Legalizado por sentencia xudicial, pero non lexislado ou regulado (azul celeste) Suicidio asistido ilegal (gris)
Aquí temos un artigo que nos explica todo esto de forma clara e breve:
A MORTE DIGNA É UN DERETO HUMANO
A morte sigue sendo un tabú, fálase pouco dela e pra superalo é necesaria a información e así fomentar que a ciudadanía tome as súas propias decisiois con libertá sobre el final da súa propia vida. Dereto a decidir. Si durante a vida, decido, inda a risco de equivocarme, tamén decido ante a morte. Naide pode obrigarme a morrer con sufrimento, igual que el feito de que exista úa lei como a da eutanasia non obriga a naide a utilizala.
Os que tán en contra da eutanasia sempre falan e falan que lo que hai que fer é millorar os cuidados paliativos e bla bla. Daquén o duda? Pos non, por suposto que non! A eutanasia é úa opción pral que la quira, é garantía de morrer coa dignidá que tú elixes, non a que te impón NAIDE!! Por suposto que non existe ningún dato obxectivo que permita decir que a regulación da eutanasia ou do suicidio asistido teña tido repercusiois negativas sobre el sector dos cuidados paliativos, máis ben al contrario. Son dúas vías paralelas, non se estorban e non hai por qué mesturalas nos discursos pra confundir, solo pra eso.
As decisiois últimas sobre a persoa correspóndenlle exclusivamente a elas e ás veces estas decisiois tán xudicializadas e esto non ten ningúa xustificación, nin política nin constitucional. Núa sociedá democrática el respecto á libertá e á autonomía debe manterse tamén na enfermedá e nel proceso de morrer.
A vida humana é solo aquela capaz de conciencia, de valoración, de relacionarse. Os profesionales médicos non deben limitarse a preservar (e menos a impoer) úa vida puramente biolóxica, sen sentido e con sufrimento.
A igresia tamén contamina lo sou á hora de lexislar. Tán por encima da moral das persoas (elas que morran condo Deus quira, por suposto!). Deus dálles a vida, Deus quítalla (naide llo vei impedir). Non entende que falamos dun dereto, non de úa obrigación.
E os obxectores de conciencia? Solo coel aborto e a eutanasia, con nada máis… nin guerras, nin pederastas, nin… nin nada. É a obxección un dereto individual pero mui hipócrita. Inda así os cidadaos serán atendidos por lei.
Queda muito camín asta que todos os profesionales asuman que, na medicina del s. XXI, axudar a morrer é úa finalidá tan importante como axudar a vivir.
Finalmente, debemos recordar a importancia del Testamento Vital, tamén chamado Documento de instruciois previas, onde quedará constancia del tou deseo condo xa non te podas expresar. (Ley 41/2002 básica de autonomía del paciente, art. 11.1).
A morte é inevitable, pero non sempre é a maior traxedia que nos pode suceder.
SEMPRE LIBRES
Rosa Riopedre Villa, socia de DMD. Xixón, maio 2023
Estatus da eutanasia nel mundo
Eutanasia activa legal (azul oscuro) Eutanasia pasiva legal (rechazo de tratamentos / retiro del soporte vital) (azul celeste) Eutanasia activa ilegal, eutanasia pasiva non regulada (gris) Toda forma de eutanasia, ilegal (vermello)
