Rama da lingüística que se encarga del estudio das variedades dialectales. Todas as variantes xeográficas ou diatópicas dúa lingua son úa riqueza que debemos conservar e, inda que non se recollan na escrita ou na variedade culta porque sería imposible recollelas todas, hai que recuperalas e mantelas na lingua falada. Daquén debe falar de acordo coas características da súa zona e estar orgulloso-a delas, pero debe tenderse a ter úa norma estándar, común (prá lingua escrita, prá educación, nos medios de comunicación), porque a normativización axuda á normalización.