A tanka é un tipo de poesía tradicional xaponesa que consta de cinco versos de 5-7-5-7-7 sílabas respectivamente. A súa principal utilidá era a de transmitir mensaxes secretos entre amantes que se enviaban escritas nun abano ou amarradas a úa flor (nun botón) e eran entregadas en propia mao por un mensaxeiro. Estos breves poemas deberían ter tal contido que os namorados souberan a qué se fía referencia, pero ser lo suficientemente crípticos de tal modo que el intermediario non se enterase de nada para que despós non traicionase el segredo. Hoi día a súa temática é moi ampla. E sempre hai que ter en conta el concepto de “pivote”, ou eixe del poema: úa idea que aparece nalgún punto del terceiro verso e que relaciona ou une os dous primeiros versos cos dous últimos.
La voz del ave
Que en la penumbra esconde
Ha enmudecido.
Andas por tu jardín.
Algo, lo sé, te falta.
J.L.Borges
