As linguas que se falan núa gran parte de Europa pertenecen a un tronco común, á familia lingüística chamada “indoeuropea”, que se extende tamén por el norte da India, Pakistán e Asia Central. As tres linguas indoeuropeas máis antigas que se conocen son el grego micénico, el hitita -no que hoi é Turquía- e el sánscrito -del norte da India-.
Algús lingüistas reconocen as seguintes ramas indoeuropeas: albanesa, anatolia, armenia, báltica, céltica, xermánica, grega, índica, irania, itálica (de onde derivou el latín, madre das linguas romances -catalán, francés, galego, italiano, portugués, rumano, sardo…-).
