El belén, úa tradición navideña

Úa festividá da antigua Roma orixinou a Navidá (de NATIVITAS, “nacemento”) tal e como la conocemos: as Saturnales, festas paganas. El emperador Constantino, coel apoio del papa Julio I, foi el primeiro en legalizar el Cristianismo nel Imperio Romano e estableceu -de forma arbitraria- el 25 de decembre prá conmemoración del nacemento de Xesús, a pesar de que se cree -por as interpretaciois dos Evanxelios- que Xesucristo naceu durante a primavera. Ese mismo 25 de decembre xa era úa fecha de celebración pra os romanos, que festexaban el “Sol Invictus”, un culto asociado al nacemento de Apolo, deus del Sol.

El nacemento navideño, tamén conocido como belén ou pesebre, é a representación artística del nacemento de Cristo. A tradición de colocalo nas casas e igrexias ten el sou orixen nel ano 1223 en Greccio, Italia, e débese a San Francisco de Asís. Despós este costume extendeuse por toda Europa e chegou a América Latina tras a conquista Española.

Belenes nas Figueiras

Nas Figueiras, nel alto del Cotarelo, Isabel González Acero ten el sou “taller” navideño. Leva xa muitos anos ampliando a súa colección de “Belenes”: pequenos, enanos, de madeira, de papel, de barro…

Vamos conocer un pouco este precioso, divertido e curioso entretenimento e todo lo que lo rodea, que non é pouco.

-Cóntanos cómo naceu a túa afección por os Nacementos.

-Empecei a pouco e a pouco. Na mía casa xa tíamos costumbre. Meu padre compraba algúa figura condo iba a Oviedo porque en Boal non había. E tíamos un belén posto todas as navidades, que iba medrando. Condo fun pra Oviedo, comprei un pra os nenos e cada vez que iba de viaxe chamábame buscar belenes e fun xuntando… Tamén me trían os amigos, a familia… Cada artesano ten a súa maneira de ver os protagonistas, é mui entretenido comproballo. 

-Que número de belenes calculas ter?

-Teño mas de 100, muitos son postales, imanes, de tela, de barro, madeira, pedra. Pódese amañar un belén con casi cualquer material. Non los poño todos, tamén presto algús prá exposición que faen en Boal todos os anos.

-Cual é el tou favorito?

-Favoritos casi che digo que son todos. Cada un ten el sou por qué… Hailos mui ocurrentes, algús tamén irreverentes.. Os portugueses sonche pra eso ben chocantes. E gústame fer “ ambientación”. Xa en setembre empezo a buscar pedras, palos, ramías.. pra ir colocando.

-Algún que teña algúa anécdota?

-Vin un de barro núa tenda de antigüedades, que era de Serrano, artesano conocido que ten úas figuras preciosas. Entrei e solo me podía vender os pastores e un anxel porque lo que é el misterio xa lo tia vendido… así que salín decepcionada. 😂😂😂

-Algún que che regalara daquén “famoso-a”?

-Regalado por famoso/a non, pero de xente mui querida  por min sí que teño. E algús poden chegar a famosos/as, quén sabe…😂

-Sabemos que abres as portas da túa casa pra que os teus amigos-as los vexan. Como é esa “apertura de portas”?

-Pois vou contando cousas de cada un. Vén sendo úa “ visita guiada”. Preparo algún acertixo, xogo ou sorpresa, todos os anos diferentes. A cuestión é pasar un pedacín agradable.

-En que lugar ou lugares da casa los colocas?

-Pòñolos na sala, na entrada, os que se poden mollar quedan por fóra. E a cousa é que se podan ver ben pero que tampouco estorben, porque temos que tar cómodos na casa tamén esos dias de Navidad.😂😂

-Aproveita e pide un que che gustaría muito ter, por si… “cae”…

-Gústanme muito as postales antiguas que tein un belén. Agora xa non se mandan, pero antes había en todas as casas.

–Grazas, Isabel, por enseñarnos a túa colección navideña.

Así que aquí teis algún dos nacementos que Isabel coloca todos os anos na súa casa: