Naceu núa vila á beira del mar, nel chamado Golfo Ártabro.
Pasou a súa infancia entre piñeiros, mar salgada e augua doce -que caía del celo sete días por semana-, desde as Terras del Mandeo al Eo-Navia, del Navia-Eo al Mandeo…
Na adolesecencia conoceu a música e, con ela, a escritura que -de momento- non é máis que úa mestura de retales agochados con vergonza nel caxón dos calcetíns.
ESCRIBO PORQUE ME DÁ A GANA Escribo porque me emborrachan os meus pensamentos e ás veces teño que vomitar. E axúdome dos meus didos. Escribo pra crear un pasado que poda falar coel presente. Hai tanto que cambiar! Escribo porque protesto, escribo porque me queixo, escribo porque choro, escribo porque soño. Escribo porque noutra vida creo que fun escritora e escuito, inda que lonxanos, os susurros daquela voz. Escribo porque xa se sabe lo que se dice dun tonto e un lápiz. E eu… teño un lápiz. CPM
