Ejercicio
las armas las carga el diablo
las palabras el poeta
Roberto Santoro *
Recibe este nome un proxecto cultural e sin ánimo de lucro, nacido en Isla Cristina (Huelva), que expón úa nova perspectiva da poesía crítica, levando versos de poetas a novos horizontes. É a chamada poesía da resistencia.
En Axuntar queremos participar tamén deste movemento coel fin de normalizar a lingua, animar á reflexión, comunicar, adoptar úa postura crítica e transmitir sentimentos. Trátase de poñer a poesía a pé de calle pra que chegue al exterior e non quede exclusivamente encerrada nos libros e que os versos aparezan de forma sorpresiva, sorprendente, impactante, en cualquera parte del noso territorio (camíos, montes, árbores, pedras, valados, cunetas, ríos…).
Mensaxes de resistencia, que intentan despertar conciencias e emociois porque…
a POESÍA PODE TAR EN TODAS PARTES.
Estos son os versos escollidos, todos de escritoras-es del Eo-Navia (e de todos e todas temos permiso, así que desde aquí MUITAS GRACIAS POR FELO POSIBLE):
Cómaro! (…) agora resiste el éxodo, el olvido. Marta Ledo Jardón
Ti ensináchesme a dicir
a-iauga, a-ialma
Héctor Acebo
A ti, fillo,
déixoche a mía palabra,
quixera que firme.
Moisés Cima
Nun sei lo que ten a terra
pro algo hai que me volve al orixe.
Ana Vega
Vivir con poucas cousas,
mirarse para dentro.
Uxía Pedreira
Os cruces de camíos
entenden de sangue.
Pablo Trabadelo
Agora devalo
na máis fonda escuridade.
Paloma García
É posible
que naufraguemos.
Irma García
Non teño outro teito
que as túas mans abertas.
Victoria Veiguela
Trala derrota
sacáronme da boca
cada palabra.
Eva Moreda
Teño medo de esqueicer
el marmurio del río.
Rosa Cortizo
Tan esqueicéndoseme as palabras
de non usallas,
de non pensallas.
Quique Roxíos
Decidín entonces intentar darlle
á mía vida forma de paisaxe.
Marta Ledo
nun sintas que nun te entendan
Inma Méndez Freije
Si daquén me preguntase
por úa montaña soñada...
BMacero
Cegos de instantes.
Xordos de silencios.
Rosa Cortizo
Escondendo linguas
didos
soños...
Moisés Cima Fernández
Ás veces teño saudade das fontes.
Paloma García Méndez
porque hai que ser poeta
cando se vive no campo.
Alberto Calvín Corredoira
Atardecer, conchas,
chuchos e perlas.
De sexo, anhelos.
Quique Roxíos
(El 28 de agosto os versos de «Militancia poética» foron colocados por el Camín dos volos -desde El Llombatín a Bullaso-, despós de realizar úa viaxe en trimarán polo río Navia desde Doiras á ponte colgante de Eilao. Aquí poderedes ver a entrada completa desa preciosa actividade).
* Escritor detido e desaparecido en 1977 pola dictadura militar arxentina.